faghat ye hess

به وقت صبح زیبای سه شنبه که عجیب منو میبره به پارسال همین موقه ها ... تصمیم گرفتم بیام یکم ازش بنویسم ... نباید هیچوقت یادم بره faghat ye hess...

شاید هیچ چیزی اندازه خوندن نوشته هایی که در همون لحظات درگیری روح و جسم ثبت شده قلب و ذهنتو به اون روزا نبره ... بگذار یادت بیارم که روزهایی داری حوالی نیمه 24 سالگی که شلوغی روزهاش زبانزد دانشگاهه و آرامش شب هاشو فقط خودت میدونیو یه نفر دیگه ... امروز توی بوفه ای که دیگه مخصوص ورودی خودمونه داشتم به امید تبریک تولد میگفتم که حرف سن شد ... امید میگفت قبلا 25 سالگی خیلی عدد بزرگی بود برام ... فکر میکردم وای الان که به 25 سالگی برسم چه کارها که نکردم ... ولی الان اصلا دیگه برام بزرگ نیست ... بقیم حواسشون به حرفای ما جمع شدو تایید میکردن ... از بزرگی این عدد تو کم سن و سالیمون ... ولی من ... ولی من گفتم احساس میکنم 30 سالمه ... از 20 تا 23 سالگیم اندازه 10 سال گذشت ... حقا که همینه ... یوقتایی که فکر میکنم میبینم به جاهایی رسیدم که اصلا فکرشو نمیکردم تو این سن برسم ... شایدم چون همیشه اینده رو تو ذهنم با آرزوهای بلند و درازه عجیب و غریب پر نمیکنم که بعدا نتونم بهش برسم ... یادمه سال کنکور همیشه رتبه رو هزار دو هزار بسته بودمو 300 واقعا خوشحالم کرد faghat ye hess...